W profilaktyce oraz leczeniu nadwagi i otyłości – obok racjonalnego żywienia – istotną rolę odgrywa aktywny tryb życia. W przypadku uczniów starszych klas szkoły podstawowej oraz gimnazjalistów i licealistów jego podstawę stanowić powinny lekcje WF, uzupełnione o inne formy aktywności ruchowej. Najważniejsze zalecenia i przeciwwskazania dotyczące aktywności fizycznej młodzieży przedstawia piramida, opracowana przez specjalistów z warszawskiej AWF.
Jej fundamentem (zielone tło) są proste czynności ruchowe, takie jak wchodzenie po schodach (zamiast korzystania z windy lub schodów ruchomych), pomoc rodzicom w obowiązkach domowych, pokonywanie drogi do (ze) szkoły lub części tej trasy pieszo czy spacery z psem. Tego rodzaju aktywność nie wymaga wiele wysiłku fizycznego, powtarzana jednak systematycznie może przynieść pożądane rezultaty.
Na kolejnym (różowym) piętrze piramidy umieszczono przykładowo jazdę na rowerze i deskorolce, grę w piłkę oraz taniec. Z takich form aktywności ruchowej młodzież może korzystać we własnym zakresie w czasie wolnym. Wskazane jest, aby: uprawiać je odpowiednio często (3–5 razy w tygodniu), najlepiej na świeżym powietrzu; ćwiczenia te trwały jednorazowo przynajmniej 20 minut, a ich intensywność była umiarkowana lub wysoka. Istnieje prosty sposób oceny wysiłku fizycznego: podczas umiarkowanego można rozmawiać, ale nie można śpiewać, podczas gdy intensywny wyklucza nawet mówienie.
Następne (niebieskie) piętro piramidy zajmują ćwiczenia o bardziej specjalistycznym charakterze, które mogą być wsparte fachowym instruktażem nauczyciela WF lub trenera na zajęciach SKS, w klubie fitness lub w klubie sportowym. Tego rodzaju aktywność – uprawiana 2–3-krotnie w tygodniu – powinna uwzględniać zainteresowania sportowe dziecka.
Na szczycie piramidy znajdują się zajęcia, które ze zdrowotnego punktu widzenia należy ograniczyć. Zalicza się do nich zwłaszcza długotrwałe korzystanie z komputera, nierzadko w niedbałej pozycji siedzącej. Mówiąc o biernych formach wypoczynku, nie wolno jednak zapominać o odpowiedniej ilości snu i właściwej regeneracji organizmu po wysiłku fizycznym.
Dorastające dzieci i młodzież chętnie przebywają w towarzystwie rówieśników. Fakt ten warto uwzględnić w organizacji ich czynnego wypoczynku, nie zaniedbując jednak rodzinnych form aktywności fizycznej w postaci wspólnych wycieczek pieszych i rowerowych, spływów kajakowych czy wyjazdów na narty. Przyniesie to z pewnością dodatkowe – obok zdrowotnych – korzyści w postaci więzi przyjacielskich i rodzinnych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz